نمی دانم ابر سپید و سبکبال وجود تو از کدام افق برخاست ...اما میدانم که خزان بودم بهارم کردی ...دشت بودم باغم کردی ،زمینی بودم آسمانی ام کردی .........
و تو ای پرنده زرین بال من
مگذار دمی بی تو بمانم که بی تو بودن ............
نه نباید از بی تو بودن کلمه ای بر زبان بیاورم که از با تو بودن .......
شیرین ترین کلمات و روح نواز ترین لحظات را میتوان به تصویر کشید.....
سلام دوست من خسته نباشی امیدوارم در تمام مداتب زندگی موفق باشی اگر با تبادل لینک موافق هستی سری به وبلاگ من بزن از آشنایی با تو دوست خوب خیلی خوشحال میشم.